(On)kruid
door Angka d'Eez
Herinnert U zich twee weken geleden nog, toen ik sprak van een onbekend onkruid dat in mijn tuin aan het groeien was ?
Wel, dat heeft zich nog wat meer verspreid.
In detail ziet dat er zo uit :
Valt een paar dagen geleden de laatste Seizoenen in mijn brievenbus. Op pagina 35 wordt mijn aandacht getrokken door de afbeelding en ogenblikkelijk herken ik “mijn” onkruid.
Het artikel begint als volgt : “Op de heuvels van de Vlaamse Ardennen valt heel wat te ontdekken. De vele kleine landweggetjes leiden je naar weidse gezichten, boomgaarden en charmante dorpspleinen. Een heerlijk pallet aan typische kruiden uit de streek fleurt deze wegen op.”
Nu even vertalen : “In de kleine achtertuin van een doorsnee huis in de stad valt heel wat te ontdekken. Het enige tuinpad leidt je linea recta naar een bakstenen muur van 3m hoog, een compostvat en uit zichzelf opgeschoten vegetatie. De uit nieuwsgierigheid toegestane groei van elk plantje fleurt deze tuin op.”
Ik houd U niet langer in spanning …
Tromgeroffel….
Kleine Veldkers
- eetbaar
- op zijn lekkerst vóór de bloei
- een zoete, milde, peperige smaak
- rijk aan Vitamine C
- één van de vroegst eetbare kruiden
- vergeten groente
En ja, voor de niet-liefhebbers 😦 een wreed ambetant onkruid dat maar niet onder de knoet te krijgen is.
Maar ík ben wel heel blij dat ie in Terra’s Tuin is verzeild geraakt.
En op mijn bord!!
Voor alle zekerheid toch even een Flora erbij gehaald, kwestie dat ik niet de geschiedenis in ga als die ene ongelukkige die net die giftige variant van de Veldkers-familie tot zich heeft genomen. Wees gerust, die bestaat volgens mijn Flora niet.
In gezelschap van witlof, rode paprika, en wat verse spinazie,
levert ie fijngesneden,
samen met nog wat geroosterde pompoenpitten een heerlijke, lenterige, superverse en voedzame middagsalade op.
Voor herhaling en verder exploreren vatbaar.
Er groeit meer dan genoeg !!
Angka d’Eez
[…] Kleine Veldkers krijgt zijn eerste […]
[…] de eerste sneeuwklokjes en narcissen hun kopjes boven. De kleine Veldkers die vorig jaar nog zo welig groeide, laat het dit jaar – tot nu toe ? – afweten. Tussen de takken aan de wortels […]